Meer dan 400 luisteraars trok het pianoconcert van de Perzische pianist Pejman Akbarzadeh, op 7 April 2012 in het Concertgebouw, Amsterdam – Foto: Jos van Zetten
door Farrokh Foladgar
Meer dan 400 bezoekers trok het pianoconcert van de Perzische pianist Pejman Akbarzadeh, op 7 April 2012 in het Concertgebouw Amsterdam. Een record: Zo veel kwamen er in Nederland nog niet naar een solo-performance van Perzische muziek.
Het concert vond plaats op initiatief van het Persian Dutch Network ter gelegenheid van Nowruz, het Perzisch Nieuwjaar. Akbarzadeh speelde in het Concertgebouw pianoversies van zowel Perzische volksmuziek als een paar moderne werken door hedendaagse Perzische [Iraanse] componisten.
Nieuwjaarswens Niet eerder trad een pianist van Perzische afkomst op in deze iconische Nederlandse zaal. Ook klassiek Perzische danseres Elpida Soltani gaf acte de presence. De nieuwjaarswens stond dan ook pontificaal op de tickets voor het Concertgebouw gedrukt.
Ook klassiek-Perzische danseres Elpida Soltani gaf acte de presence. (Foto: Jos van Zetten)
Expressieve romantiek Commentaren op het pianoconcert waren zeer lovend. Boris de Jong, dichter en muzikant, zegt desgevraagd: “Het Concertgebouw heeft een ambiance die de romantiek in het spel van deze pianist prachtig draagt. De stukken die Pejman koos waren zeker interessant, vooral de eerste, een improvisatie op Perzische folksongs. Heel expressief.” De Jong voegt toe: “Vergeleken met Pejman’s eerste Nederlandse recital, in 2008 in het Bethaniënklooster, hoorde ik ditmaal de crossover tussen het Perzische klankbeeld and de Europese klassieke compositie beter.”
Akbarzadeh: tevreden Akbarzadeh zelf kijkt tevreden terug op het optreden. “In deze recital paste ik meer klassieke en moderne elementen toe om zowel de Perzische invloed en mijn eigen interpretatie tot uiting te brengen. Het is de moeite waard, de diverse muzikale stromingen in de wereld te introduceren aan het Perzische muzikale gedachtengoed. Het is niet alleen belangrijk dat de Perzische muziek op deze manier andere muzikale stromingen blijft ontmoeten; ik denk ook dat het een nieuw geluid betekent in het muzikale landschap op zich.”
Pejman Akbarzadeh zelf kijkt tevreden terug op het optreden. “In deze recital paste ik meer klassieke en moderne elementen toe om zowel de Perzische invloed en mijn eigen interpretatie tot uiting te brengen.” (Foto: Jos van Zetten)
Bittere herinneringen Behzad, een jonge Pers die vroeg in zijn jeugd naar Nederland migreerde, zegt: “Oudere Perzische muziek brengt me doorgaans vooral bittere herinneringen aan onze tijd in Isfahan. De nieuwe versie op piano van Pejman beviel me daarentegen wel degelijk. Zeer Perzisch, vol emotie maar met een moderne aanslag. Letterlijk: ik zag nog nooit een Perzisch stuk gespeeld worden waarbij de pianist zijn knokkels gebruikte of de snaren rechtstreeks beroerde Uniek.”
یک رکورد برای کنسرت‌های تکنوازی موسیقی ایرانی در هلند
فرخ فولادگر
.
بیش از چهارصد نفر در کنسرت هفتم آوریل پژمان اکبرزاده در کنسرت‌هال آمستردام شرکت کردند؛ برنامه‌ای ویژه اجرای موسیقی ایرانی با پیانو بود که در دو اثر با همراهی، الپیدا سلطانی (رقص) اجرا شد.این برای نخستین بار است که برای یک برنامه تکنوازی موسیقی ایرانی در هلند چنین جمعیتی شنونده برنامه بودند.
در این کنسرت، پژمان اکبرزاده، پیانیست ایرانی مقیم هلند، علاوه بر بداهه نوازی بر پایه ترانه‌های محلی ایران و دستگاه شور، برداشت پیانویی خود از آثار علی تجویدی، کوشیار شاهرودی، علینقی وزیری، فرهاد فخرالدینی، حمیدرضا طاهرزاده و شهرداد روحانی را اجرا کرد.
این کنسرت در بزرگداشت نوروز ترتیب داده شده بود و روی بلیت‌های ورودی کنسرت نیز سال نوی ایرانی به زبان هلندی به مردم شادباش گفته شده بود. تالار کنسرت‌خباو، محل اجرای برنامه، از معتبرترین مراکز موسیقی در هلند است که در کنار تالار ارکستر سمفونیک بوستون و تالار انجمن موسیقی وین، جزو سه تالار برتر دنیا در زمینه صدادهی است.
روی بلیت‌های ورودی کنسرت، سال نوی ایرانی به زبان هلندی به مردم شادباش گفته شده بود
قطعاتی رسا و رویایی
بوریس د یونگ، شاعر و نوازنده هلندی که در این کنسرت شرکت کرده می‌گوید: “فضای استثنایی کنسرت‌خباو پیانیست را برای یک اجرای بهتر یاری کرد و قطعات هم بسیار جالب انتخاب شده بودند؛ به ویژه بداهه نوازی روی ترانه‌های محلی ایرانی که بیانی بسیار عمیق داشت.” یونگ می‌افزاید: “در مقایسه با نخستین کنسرت پژمان در هلند در سال ۲۰۰۸، در این برنامه ارتباط میان موسیقی کلاسیک ایرانی و اروپایی بهتر حس می‌شد و این موضوع برای من بسیار جالب بود.”
رضایت پیانیست
پژمان اکبرزاده خود نیز می‌گوید: “در کنسرت امسال از امکانات بیشتری که در زمینه موسیقی کلاسیک و مدرن تجربه شده بود برای بیان موسیقی ایرانی و احساس خودم استفاده کردم. فکر می‌کنم اینکار، جواب داد و می‌خواهم مطالعاتم در فرهنگ‌های موسیقی دیگر را بیشتر ادامه دهم و افق اجرای موسیقی ایرانی با پیانو را گسترش دهم.”
پژمان اکبرزاده در کنسرت‌خباو – عکس از اریک پزارو – Pejman Akbarzadeh | Photo: Erik Pezarro
یادآوری خاطرات تلخ
نگاه بهزاد، جوان ایرانی که در کودکی از اصفهان به هلند مهاجرت کرده اما کمی متفاوت است. او می‌گوید: “من به شنیدن اجراهای قدیمی این آثار علاقه‌ای ندارم. آنها مرا به یاد اصفهان و خاطرات تلخم از آن زمان می‌اندازد ولی برداشت تازه‌ای که از آنها در این کنسرت شنیدم جالب است. کارها همچنان ایرانی صدا می‌دهند ولی بسیار مدرن شده‌اند. مثلا من هیچ وقت ندیده بودم که در یک کنسرت موسیقی ایرانی، پیانیست به روی شستی‌های پیانو با مشت بکوید یا از سیم‌های ساز صدا در بیاورد. همه اینها فضایی تازه در این قطعات به وجود آورده بود.”
Comments are closed.